Samenvatting
Besproken wordt de ziektegeschiedenis van een zwangere met myasthenia gravis, bij wie de ziekte tijdens de zwangerschap stationair bleef. Na de bevalling ontstond een exacerbatie. Het kind maakte een periode van zgn. neonatale myasthenia gravis door, waardoor tijdelijk behandeling met neostigmine noodzakelijk was.
Zwangerschap hoeft tegenwoordig niet meer ontraden te worden aan patiënten met myasthenia gravis. Zwangerschap heeft een wisselend effect op de ernst van de ziekte. Tijdens de bevalling kan parenterale toediening van medicijnen nodig zijn. De uitdrijving kan bemoeilijkt worden door gebrek aan spierkracht van de moeder, zodat kunstverlossing noodzakelijk kan zijn. Bij het kind kan kort na de geboorte neonatale myasthenia gravis optreden, die tijdelijk is en waarvoor zo nodig neostigmine gegeven moet worden.
Reacties