Inleiding
In 1985 werden de doelstellingen van het National Cancer Institute (NCI) voor het jaar 2000 geformuleerd: de kankersterfte moest tot de helft zijn teruggebracht.1 Dit ambitieuze doel kan onmogelijk worden bereikt, als niet ook de sterfte aan dikke-darmkanker is inbegrepen. Het colorectumcarcinoom vormt de 2e meest frequente doodsoorzaak t.g.v. maligniteiten in de westerse wereld.2 De sterfte hieraan zal dus voor een belangrijk gedeelte het welslagen van het plan van het NCI bepalen.
In dit artikel gaan wij in op de haalbaarheid van het door het NCI gestelde doel voor colorectumcarcinoom. Behalve de genoemde hoge incidentie zijn er 3 andere factoren waardoor dikke-darmkanker bij uitstek als voorbeeld kan dienen voor deze beschouwing.
Allereerst zijn het natuurlijke beloop en de ontwikkeling van dikke-darmkanker nauwkeurig bekend, in die zin dat de voorstadia en de vroege slijmvliesafwijkingen die aan invasief carcinoom voorafgaan goed gedefinieerd zijn. Dit tumorprogressiemodel staat bekend als adenoma-carcinoma-sequentie…
Artikelinformatie
Citeer dit artikel als
Reacties