Samenvatting
– Bij de diagnostiek van tumoren van steun- en bewegingsapparaat komt men met de klassieke morfologie soms moeizaam tot een eensluidend oordeel, waardoor vaak een beroep wordt gedaan op aanvullende diagnostische technieken.
– In het afgelopen decennium zijn nieuwe technieken beschikbaar gekomen, gebaseerd op tumorspecifieke genetische afwijkingen, bijvoorbeeld chromosomale translocaties.
– Nu een aantal translocatiebreukpunten is gekloneerd en de betrokken genen zijn geïdentificeerd, is detectie van het fusiegen met de ‘reverse transcriptase’-polymerasekettingreactie (RT-PCR) een zeer belangrijk diagnosticum geworden.
– Ook kunnen niet-tumorspecifieke genetische afwijkingen met prognostische waarde worden gedetecteerd.
Reacties