Moeten dubbelzijdige liesbreuken tegelijkertijd geopereerd worden?

De dubbelzijdige liesbreuk vormt een veelvoorkomend probleem. Er is lange tijd gedacht dat de simultane behandeling zou leiden tot meer postoperatieve pijn en een verhoogde kans op complicaties.

Dakkuri et al. verrichtten een prospectieve studie waarin de resultaten van de behandeling van uni- en bilaterale liesbreuken vergeleken werden.1 De behandeling bestond uit een correctie met een proleenmatje, zoals beschreven door Lichtenstein. Postoperatief werd gekeken naar de mate van pijn, het vóórkomen van complicaties en de kosten voor het gebruik van de operatiekamer. Om na te gaan wanneer de normale sociale activiteiten hervat werden, werd gekeken naar het tijdstip dat patiënten weer auto gingen rijden. Het vóórkomen van een recidief werd per telefoon gecontroleerd na 2 jaar. Alle patiënten werden geopereerd door dezelfde chirurg.

Uiteindelijk vonden in een 8 jaar durende periode 197 unilaterale correcties plaats en 46 bilaterale. De meeste patiënten waren mannen rond het 60e levensjaar. De operaties werden voor het merendeel uitgevoerd onder regionale anesthesie. Terwijl de gemiddelde operatieduur voor een enkele liesbreuk 76 min bedroeg, bleek voor een dubbelzijdige liesbreuk gemiddeld slechts 36 min langer nodig te zijn. Er werd geen significant verschil in totale kosten voor de operaties gevonden. Uiteindelijk bleken er in de postoperatieve periode geen verschillen in pijn of behoefte aan pijnmedicatie te bestaan. Gemiddeld bleken patiënten na 5 dagen (beide groepen) weer een auto te besturen. Er werd evenmin een verschil gevonden in de incidentie van complicaties. In beide groepen werd bij 3-4 een recidief geconstateerd. De gemiddelde follow-upduur bedroeg overigens 28 maanden en bleek slechts bij 62 van de patiënten haalbaar.

De auteurs concluderen dat het gelijktijdige herstel van een dubbelzijdige liesbreuk met de Lichtenstein-methode tot even goede resulaten leidt als herstel van een enkelzijdige liesbreuk. Belangrijke voordelen zijn er voor de patiënt, die in één procedure geholpen wordt zonder nadelige gevolgen. Dat de totale kosten daarbij gelijk blijven, is een ander voordeel. Helaas is de follow-up in deze studie beperkt, maar aangezien het met name om de resultaten in de vroege postoperatieve fase gaat, is dat van minder belang.