Micrografische chirurgie volgens Mohs als behandeling voor recidief van basalecelcarcinoom

Evaluation of Mohs‘ micrographic surgery as treatment for recurrent basal cell carcinoma of the skin.

Design

Retrospective.

Setting

University Hospital Maastricht, the Netherlands.

Method

In the period April 1992 to December 1995, 91 recurrent basal cell carcinomas (88 patients) were treated by Mohs‘ micrographic surgery. Medical records were analysed retrospectively with respect to different aspects.

Results

The mean age of the patients was 69 years. The recurrent basal cell carcinomas, with a mean diameter of 19.7 mm, were mainly localized on the nose and forehead. There were equal numbers of solid and morphea-like types of basal cell carcinomas. Most of these tumours had been treated by means of surgical excision in the past. The last treatment had taken place 3 years previously on average. Reconstruction was performed by means of primary closure, a graft or a flap. The mean follow-up period after Mohs‘ micrographic surgery was 12 months, in which one tumour recurred.

Conclusion

Mohs‘ micrographic surgery is a surgical technique which provides the best prospect of total tumour removal together with maximal functional and cosmetic preservation. Mohs’ micrographic surgery is of particular value for the treatment of recurrent basal cell carcinomas.

Samenvatting

Doel

Evaluatie van de behandeling met micrografische chirurgie volgens Mohs bij patiënten met een recidief van basalecelcarcinoom.

Opzet

Retrospectief onderzoek.

Plaats

Academisch Ziekenhuis Maastricht.

Methode

In de periode april 1992-december 1995 werden 91 recidieven van basalecelcarcinoom (88 patiënten) behandeld met micrografische chirurgie volgens Mohs. De gegevens van alle patiënten werden retrospectief door middel van statusonderzoek verzameld.

Resultaten

De gemiddelde leeftijd van de patiënten bij de diagnose van het lokale recidief bedroeg 69 jaar. De tumoren vertoonden een gemiddelde grootte van 19,7 mm en waren vooral op de neus en het voorhoofd gelokaliseerd. Er was een gelijke verdeling van sprietige en solide groeiwijze. Het merendeel was in de voorgeschiedenis door middel van chirurgische excisie behandeld, waarbij de laatste behandeling gemiddeld 3 jaar geleden had plaatsgevonden. Voor de reconstructie werd hoofdzakelijk gebruikgemaakt van primaire sluiting, van een transplantaat of van een lap. De gemiddelde follow-upduur bedroeg 12 maanden, waarin zich 1 recidief manifesteerde.

Conclusie

Micrografische chirurgie volgens Mohs is een chirurgische techniek waarbij maximale curatie met minimale weefselbeschadiging wordt bewerkstelligd. Vooral voor recidieven van basalecelcarcinoom blijkt deze techniek een zeer geschikte therapie te zijn.