Microalbuminurie risicofactor voor nefropathie bij kinderen met van insuline afhankelijke diabetes mellitus

To assess the prevalence of microalbuminuria (>= 30 mg24 h) in children with insulin dependent diabetes mellitus (IDDM).

Design

Retrospective.

Setting

Department of Pediatrics, University Hospital, Free University of Amsterdam.

Methods

Albumin excretion rate was assessed in 24-hour voiding volumes in 71 children, mean age 11.8 yrs (range 3.5-17.9; 27 boys and 43 girls). Mean duration of IDDM was 5.4 yrs (1.0-5.0). Patients with albuminuria were compared with patients without microalbuminuria. Results of angiotensinconverting enzyme inhibition (n = 4) are presented.

Results

The prevalence of microalbuminuria was 16 (n = 11). In 7 (n = 5) the microalbuminuria was persistent; in 9 (n = 6) it was intermittent. The mean age of the children with microalbuminuria (14.0 years; 8.9-17.4) was significantly higher than the age of the children without this disorder (11.7 years; 3.5-17.9). Two prepubertal children had developed microalbuminuria. The group with microalbuminuria had a significantly higher age at onset of the disease (8.1 years; 1.9-13.0) than the group without microalbuminuria (5.8 jaar; 0.9-14.5). The daily dose of insulin in the group with microalbuminuria was significantly higher (1.15 Ukg; 0.6-1.56) than in the group without microalbuminuria (0.97 Ukg; 0.20-1.87). There was no correlation between microalbuminuria and the duration of the disease.

Conclusion

Microalbuminuria may exist as early as the prepuberal period, but is found more frequently in children with IDDM who have entered puberty. There is a correlation between microalbuminuria and the age which it develops, the age at onset of the IDDM and the daily dose of insulin. Secondary prevention of diabetic nephropathy with ACE inhibition appears to be possible.

Samenvatting

Doel

Vaststellen van de prevalentie van microalbuminurie (>= 30 mg24 h) bij kinderen met van insuline afhankelijke diabetes mellitus (IDDM).

Opzet

Retrospectief.

Plaats

Afdeling Kindergeneeskunde van het Academisch Ziekenhuis Vrije Universiteit, Amsterdam.

Methode

De albumine-uitscheiding werd bepaald in 24-uursurine bij 71 kinderen met IDDM (27 jongens en 43 meisjes). De gemiddelde leeftijd was 11,8 jaar (uitersten: 3,5-17,9), de ziekteduur 5,4 jaar (1,0-5,0). De groep met microalbuminurie werd vergeleken met de groep zonder microalbuminurie. De follow-up-gegevens, bij 4 kinderen na het starten van behandeling met captopril, worden beschreven.

Resultaten

De prevalentie van microalbuminurie was 16 (n = 11); in 7 (n = 5) was de microalbuminurie persisterend en in 9 (n = 6) intermitterend. De gemiddelde leeftijd van kinderen met microalbuminurie (14,0 jaar; 8,9-17,4) was significant hoger dan van kinderen zonder deze afwijking (11,7 jaar; 3,5-17,9). Microalbuminurie kwam voor bij 2 prepuberale kinderen. De leeftij d waarop de IDDM zich manifesteerde, was in de groep met microalbuminurie significant hoger (8,1 jaar; 1,9-13,0) dan in de groep zonder (5,8 jaar; 0,9-14,5). Het insulinegebruik was in de groep met microalbuminurie significant hoger (1,15 Ekg; 0,6-1,56) dan in de groep zonder (0,97 Ekg; 0,20-1,87). Er was geen verband tussen microalbuminurie en de ziekteduur of de metabole instelling.

Conclusie

Microalbuminurie kan zich bij IDDM-patiënten prepuberaal manifesteren, maar wordt veelal gevonden bij kinderen die reeds in de puberteit zijn. Er bestaat een correlatie tussen microalbuminurie en de leeftijd waarop dit ontstaat, de leeftijd waarop IDDM zich manifesteert en de insulinebehoefte. Secundaire preventie van diabetische nefropathie met een ACE-remmer lijkt mogelijk.