Nog niet zo lang geleden was het de gewoonste zaak van de wereld om te denken dat kinderen en pasgeborenen geen pijn konden voelen. Tot in de jaren tachtig van de 20e eeuw kregen kinderen, in vergelijking met volwassenen, na operaties slechts in de helft van de gevallen analgesie; in de praktijk werd dan meestal afgesproken ‘zo nodig’, hetgeen werd uitgevoerd als ‘zo min mogelijk’.1,2 Invasieve en pijnlijke procedures bij baby’s, variërend van venapuncties en intubaties tot open hartoperaties, werden zonder enige vorm van pijnbestrijding uitgevoerd.3,4 In 1987 toonde onderzoek overtuigend aan dat kinderen na een goede pijnbestrijding bij hartoperaties minder complicaties hadden dan wanneer ze alleen lachgas en spierverslappers kregen toegediend.4 Vervolgens werden pijn, pijnmeting en pijnbestrijding bij jonge kinderen een serieus onderwerp van onderzoek en werd de onverschilligheid van professionals en van het publiek over pijn bij kinderen doorbroken. Nu, ruim twintig jaar later, is…
advies voor de praktijk
Meting en behandeling van pijn bij kinderen
Citeer dit artikel als
Ned Tijdschr Geneeskd. 2009;153:B167
Abstract
Abstract
Measurement and treatment of pain in children. Advice for everyday practice
Untreated pain in children has major physiological consequences. Clinicians should be able to recognise, measure, and treat pain in children effectively. This article summarises the main clinical issues from an evidence-based practice guideline on pain management in children. In children younger than 4 years of age, pain can best be assessed by a standardised observation of the child’s behaviour. Older children, however, can effectively gauge and score the severity of their own pain. Paracetamol and non-steroidal anti-inflammatory drugs can usually provide effective pain control in children. Withholding pain medication from children with an acute illness so as to facilitate the monitoring of pain, is a measure that cannot be justified.
Reacties