Mensen met een verstandelijke beperking op huisartsenpost*

Objective

To compare use of the GP cooperative and the level of urgency among people with intellectual disabilities (ID) who live in sheltered accommodation with that of the general population.

Design

Cross-sectional study.

Method

We investigated all healthcare-contact moments in 2014 among 432,582 people living in the servicearea covered by two GP cooperatives in one region of the Netherlands (Boxmeer, Nijmegen). In this region a total of 1,448 people with ID living in sheltered accommodation were identified on the basis of address details. We compared the type and frequency of contact and level of urgency between this group of people and the general population.

Results

Among people with ID living in sheltered accommodation, 30.9% (448/1,448) requested care from the GP cooperatives, compared with 18.4% (79,206/431,134) of the general population (relative risk [RR]: 1.7; 95% confidence interval [CI]: 1.6-1.8). The type and frequency of contact and level of urgency also differed between the two groups. Healthcare-contact moments among people with ID were more often conducted by telephone (RR: 2.7; 95% CI: 2.7-3.0) and were generally less urgent than in the general population.

Conclusion

People with ID who live in sheltered accommodation make more use of the GP cooperative and more often have low-urgent telephone contacts in comparison with the general population. More insight is needed into the nature of healthcare-contact moments in order to improve the quality and accessibility of care from GP cooperatives for this vulnerable group.

Conflict of interest and financial support: none declared.

Samenvatting

Doel

Vergelijken van het zorggebruik en het urgentieniveau van zorgcontacten op de huisartsenpost (HAP) tussen mensen met een verstandelijke beperking die beschermd wonen en de algemene populatie.

Opzet

Transversaal onderzoek.

Methode

Wij onderzochten alle zorgcontacten in 2014 van 432.582 mensen die binnen het verzorgingsgebied van de HAP in Nijmegen of Boxmeer woonden. Op basis van adresgegevens van zorgorganisaties binnen de verzorgingsgebieden van deze HAP’s konden wij 1448 mensen met een verstandelijke beperking die beschermd wonen identificeren. We vergeleken de contactvorm en -frequentie en het urgentieniveau tussen deze groep mensen met een verstandelijke beperking en de algemene populatie.

Resultaten

Van de mensen met een verstandelijke beperking die beschermd wonen deed 30,9% (448/1448) een beroep op de HAP, vergeleken met 18,4% (79.206/431.134) van de algemene populatie (relatieve risico (RR): 1,7; 95%-BI: 1,6-1,8). Ook verschilde de verdeling naar contactvorm en -frequentie en urgentieniveau tussen beide groepen. Zorgcontacten van mensen met een verstandelijke beperking verliepen vaker telefonisch (RR: 2,7; 95%-BI: 2,7-3,0) en waren doorgaans minder urgent dan die in de algemene populatie.

Conclusie

Mensen met een verstandelijke beperking die beschermd wonen maken meer gebruik van de HAP en hebben vaker laagurgente, telefonische consulten dan de algemene populatie. Meer inzicht in de aard van de zorgcontacten is nodig om de kwaliteit en de toegankelijkheid van de zorg op de HAP te verbeteren voor deze kwetsbare doelgroep.