Meer matige neonatale morbiditeit bij niet-gerandomiseerde vaginale bevalling van een aterm kind in stuitligging

To compare the outcome of term breech pregnancies by planned caesarean section or by planned vaginal delivery at the Department of Obstetrics and Gynaecology, Atrium Medisch Centrum Heerlen, the Netherlands, with the findings in the so-called ‘Term breech trial’ (TBT).

Design

Randomised and descriptive non-randomised clinical trial.

Method

During the period of participation in the TBT prospective data were collected on all deliveries of a term baby in breech presentation. The pregnant women who were included in the TBT (n = 35) were randomised in a planned caesarean section (CS) group and a planned vaginal delivery (VD) group. All women with a child in term breech presentation who did not join the trial constituted the non-randomised group (n = 201) and were divided in a primary CS group (n = 48) and a started VD group (n = 153). Neonatal and maternal mortality and morbidity were analysed according to the intended mode of delivery.

Results

Neither neonatal nor maternal mortality occurred in any of the groups. No significant differences in serious neonatal and maternal morbidity were observed between both subgroups in either the randomised or non-randomised group. However, in the non-randomised group who were allowed to start a vaginal delivery, moderate neonatal morbidity was significantly higher (25/153) than in the primary CS group (2/48).

Conclusion

The differences in serious neonatal morbidity as observed in the TBT were not confirmed in this study. However, there were disadvantageous differences in the moderate neonatal morbidity for the non-randomised group who were allowed to start a vaginal delivery. In addition to the TBT results, these findings might be discussed with women with a term breech presentation.

Samenvatting

Doel

Vergelijken van de uitkomsten van zwangerschappen gekenmerkt door aterme stuitligging en ingedeeld naar de voorgenomen wijze van bevallen op de afdeling Verloskunde en Gynaecologie, Atrium Medisch Centrum, Heerlen, met de bevindingen in de zogenaamde ‘Term breech trial’ (TBT).

Opzet

Gerandomiseerde en descriptieve niet-gerandomiseerde klinische trial.

Methode

Tijdens de periode van deelname aan de TBT werden prospectief gegevens verzameld van alle bevallingen van een aterm kind in stuitligging. De zwangeren die participeerden in de TBT (n = 35) werden gerandomiseerd in een groep met een geplande sectio caesarea (geplande-SC-groep) en een groep met een geplande vaginale bevalling (geplande-VB-groep). Alle vrouwen met een kind in stuitligging die niet meededen aan de trial (n = 201) vormden de niet-gerandomiseerde groep, die onderverdeeld werd in een primaire-SC-groep (n = 48) en een gestarte-VB-groep (n = 153). Van alle patiënten werden de neonatale en maternale sterfte en morbiditeit geanalyseerd in relatie tot de voorgenomen wijze van geboorte.

Resultaten

Neonatale of maternale sterfte kwam in geen van de groepen voor. Zowel in de gerandomiseerde als in de niet-gerandomiseerde groep werden geen significante verschillen in ernstige neonatale of maternale morbiditeit waargenomen tussen beide subgroepen. Matige neonatale morbiditeit bleek in de niet-gerandomiseerde groep vrouwen bij wie een vaginale baring werd nagestreefd echter significant hoger (25/153) dan in de primaire-SC-groep (2/48).

Conclusie

De verschillen in ernstige neonatale morbiditeit zoals gevonden in de TBT werden in dit onderzoek niet bevestigd. Wel waren er verschillen in matige neonatale morbiditeit ten nadele van de niet-gerandomiseerde groep vrouwen bij wie een vaginale baring werd nagestreefd. Naast de TBT-resultaten zouden ook de bevindingen uit dit onderzoek met aanstaande moeders in geval van een aterme stuitligging besproken kunnen worden.