Medische publieksinformatie: beroepsbeoefenaren, laat u horen

Opinie
F.J. Meijman
Citeer dit artikel als
Ned Tijdschr Geneeskd. 2008;152:1760-4
Abstract

De stroom van medische informatie door publieke kanalen is van alle tijden, de bezorgdheid van medici daarover eveneens.1 Momenteel is er niet alleen een aanhoudende hoogwaterstand, zo niet springvloed, maar slaan de mediagolven bovendien hard tegen de pijlers van de geneeskunde, volksgezondheid en zorg. In de voorgaande jaren domineerde vaak de ophef over exotische dreigingen als ‘severe acute respiratory syndrome’ (SARS) of vogelgriep: aangrijpende kwesties, maar op dezelfde veilige afstand als een doorsneeaflevering van een medisch televisiedrama.

Tegenwoordig gaat de openbare discussie allesbehalve over uitheemse zaken. De publieke kritiek op de statinen raakt regelrecht de preventie van hart- en vaatziekten; de recente probiotica-affaire2 en de discussie over embryoselectie3 treffen het vertrouwen in het medisch-wetenschappelijk onderzoek; het aan de kaak stellen van de farmaceutische industrie brengt tevens geneesmiddelen, artsen en apothekers in opspraak. Regelmatig gaat het om de afstemming tussen de autonomie van de patiënt of de burger…

Auteursinformatie

VU Medisch Centrum, afd. Metamedica, Postbus 7057, 1007 MB Amsterdam.

Contact Hr.prof.dr.F.J.Meijman, arts en hoogleraar Medische Wetenschaps- en Publiekscommunicatie en de Geschiedenis daarvan (fj.meijman@vumc.nl)

Heb je nog vragen na het lezen van dit artikel?
Check onze AI-tool en verbaas je over de antwoorden.
ASK NTVG

Ook interessant

Reacties