Medisch werk onder barre omstandigheden. Het Directoraat-Generaal Internationale Samenwerking

Perspectief
J.M. Spanjer
Citeer dit artikel als
Ned Tijdschr Geneeskd. 1992;136:93-5

Op papier lijkt er in 30 jaar beleid weinig gewijzigd: het in het kader van de Nederlandse ontwikkelingssamenwerking uitgezonden aantal artsen is eerder toe- dan afgenomen. Anno 1991 bevinden zich zo'n 60 tropenartsen met een contract met het ministerie van Buitenlandse Zaken ‘in het veld’. Toch is er volgens ingewijden op het Directoraat-Generaal Internationale Samenwerking – ‘DGIS’ in het spraakgebruik van Buitenlandse Zaken in Den Haag – heel veel veranderd.

In de postkoloniale periode waren er door het vertrek van de oude garde zeer veel blanke artsen nodig. Wat was de tropenarts uit de jaren zestig voor iemand? Een mannelijke blanke dokter die zich in een lokaal ziekenhuisje met hart en ziel inzette en zich hierbij grotendeels zelf moest ontwikkelen. Tussen die arts en de mensen die nu worden uitgezonden zit een groot verschil in persoonlijke attitude en in achtergrond wat betreft het beleid. Geleidelijk ontwikkelden deskundigen op het gebied…

Auteursinformatie

Mw.drs.jur.J.M.Spanjer, journalist, Plantage Middenlaan 1, 1018 DA Amsterdam.

Heb je nog vragen na het lezen van dit artikel?
Check onze AI-tool en verbaas je over de antwoorden.
ASK NTVG

Ook interessant

Reacties