Zie ook het artikel op bl. 1585.
De inzichten omtrent de noodzaak en de mogelijkheden van medicamenteuze ondersteuning tijdens en na reanimatie zijn de afgelopen decennia aan grote veranderingen onderhevig geweest. Toediening van diverse medicamenten geschiedde dikwijls meer op basis van intuïtie dan op geleide van klinisch wetenschappelijke studies. Voor een belangrijk deel komt dit doordat reanimatie zich niet gemakkelijk leent voor gangbare farmacologische onderzoekstechnieken, waarbij randomisatie en een dubbelblinde opzet een belangrijke rol spelen. In dit overzicht geven we de huidige inzichten weer met betrekking tot medicamenteuze therapie tijdens en na reanimatie.
Toedieningswijzen van medicamenten
Medicamenten kunnen tijdens een reanimatie intraveneus, endobronchiaal of intracardiaal worden toegediend. Omdat het twijfelachtig is of er tijdens een reanimatie wel circulatie in de ledematen is, heeft in geval van intraveneuze toediening een centrale vene de voorkeur, bijvoorbeeld de V. subclavia of de V. jugularis interna. Niettemin zal buiten het ziekenhuis wegens praktische redenen…
Reacties