Medicamenteuze ondersteuning tijdens en na een reanimatie

Klinische praktijk
N.H.J. Pijls
B.T.J. Meursing
Citeer dit artikel als
Ned Tijdschr Geneeskd. 1990;134:1593-6

Zie ook het artikel op bl. 1585.

De inzichten omtrent de noodzaak en de mogelijkheden van medicamenteuze ondersteuning tijdens en na reanimatie zijn de afgelopen decennia aan grote veranderingen onderhevig geweest. Toediening van diverse medicamenten geschiedde dikwijls meer op basis van intuïtie dan op geleide van klinisch wetenschappelijke studies. Voor een belangrijk deel komt dit doordat reanimatie zich niet gemakkelijk leent voor gangbare farmacologische onderzoekstechnieken, waarbij randomisatie en een dubbelblinde opzet een belangrijke rol spelen. In dit overzicht geven we de huidige inzichten weer met betrekking tot medicamenteuze therapie tijdens en na reanimatie.

Toedieningswijzen van medicamenten

Medicamenten kunnen tijdens een reanimatie intraveneus, endobronchiaal of intracardiaal worden toegediend. Omdat het twijfelachtig is of er tijdens een reanimatie wel circulatie in de ledematen is, heeft in geval van intraveneuze toediening een centrale vene de voorkeur, bijvoorbeeld de V. subclavia of de V. jugularis interna. Niettemin zal buiten het ziekenhuis wegens praktische redenen…

Auteursinformatie

Sint-Radboudziekenhuis, afd. Cardiologie, Postbus 9101, 6500 HB Nijmegen.

N.H.J.Pijls, cardioloog.

Canisius-Wilhelmina Ziekenhuis, afd. Cardiologie, Nijmegen.

B.T.J.Meursing, cardioloog.

Contact N.H.J.Pijls

Heb je nog vragen na het lezen van dit artikel?
Check onze AI-tool en verbaas je over de antwoorden.
ASK NTVG

Ook interessant

Reacties