Marokkanen bij de huisarts aan het woord; de mate waarin de huisarts de reden van komst achterhaalt

To determine whether there is a difference in the extent to which the GP succeeds in establishing the reasons for consultation of Moroccans and those of the Dutch; and whether the opinion of Moroccans about the GP's consultation differs from that of the Dutch.

Design

Analysis of patient interviews and GP's consultations.

Method

In 11 general practices in Amsterdam and The Hague in May 1997, 50 Moroccan adults and 50 Dutch individuals were asked for their reasons to attend before the consultation and in the mother language; a distinction was made between the actual complaint and the expectations with regard to the consultation. The GPs recorded these data after every consultation. The complaints were coded by organ system and by nature of complaint, following which agreement of the assessments was scored on a scale ranging from 0 to 100.

Results

Both groups comprised 20 men and 30 women. The mean age of the Moroccans was 38.6 years (SD: 13.8), that of the Dutch 56.4 years (SD: 16.7). The GPs established complaints of Moroccan patients not as well as those of Dutch patients (score: 73.9 versus 87.3); the difference was more pronounced where patients with only elementary education were concerned (67.0 as against 86.1). The GPs were able to establish the expectations with regard to the consultation nearly as often for the Moroccan as for the Dutch patients (58.5 versus 55.9). Moreover, the Moroccans were as positive about the course of the consultation as the Dutch. Except for communication problems among the lower educated, none of the problems indicated appeared to be experienced more often by the Moroccans than by the Dutch.

Conclusion

A large part of the complaints presented by lower educated Moroccan patients were interpreted differently by the GP. For Moroccans with a higher education, the care was comparable with that among the Dutch.

Samenvatting

Doel

Nagaan of er een verschil bestaat in de mate waarin de huisarts de redenen voor komst van Marokkanen en Nederlanders weet te achterhalen en of het oordeel van Marokkanen over het huisartsconsult verschilt van dat van Nederlanders.

Opzet

Analyse van patiënteninterviews en huisartsconsulten.

Methode

In 11 huisartspraktijken in Amsterdam en Den Haag werden in mei 1997 50 Marokkaanse en 50 Nederlandse volwassen patiënten voor het consult in de eigen taal gevraagd naar de reden van komst, waarbij onderscheid werd gemaakt tussen de klacht en de verwachting ten aanzien van het consult. De huisartsen noteerden deze gegevens na elk consult. Direct na het consult werden de patiënten gevraagd naar hun oordeel over het consult. De klachten werden gecodeerd naar orgaansysteem en soort klacht, waarna overeenstemming van de oordelen werd berekend naar een score van minimaal 0 tot maximaal 100.

Resultaten

Beide groepen bestonden uit 20 mannen en 30 vrouwen. De gemiddelde leeftijd was onder de Marokkanen 38,6 jaar (SD: 13,8) en onder de Nederlanders 56,4 jaar (16,7). De klachten van de Marokkanen werden door de huisarts minder goed achterhaald dan die van Nederlanders (score: 73,9 versus 87,3); onder patiënten met alleen lagere school was dit verschil groter (67,0 versus 86,1). Daarentegen wist de huisarts in vrijwel dezelfde mate de verwachtingen ten aanzien van het consult van Marokkanen en Nederlanders te achterhalen (58,5 versus 55,9). Marokkanen hadden bovendien een vergelijkbaar oordeel over het consult als Nederlanders. Behalve communicatieproblemen onder vooral lager opgeleiden waren er geen knelpunten die vaker door Marokkanen dan door Nederlanders werden ervaren.

Conclusie

Een groot deel van de klachten waarmee lager opgeleide Marokkaanse patiënten hun huisarts bezoeken, werd door de huisarts anders geïnterpreteerd. Onder Marokkanen met een vervolgopleiding was de kwaliteit van de huisartszorg vergelijkbaar met die voor Nederlanders.