Mank lopen bij peuters door afwijkingen aan de wervelkolom en het ruggenmerg

Klinische praktijk
W.F. Willems
J.W. Wieringa
R.J. Vermeulen
R.H. Veenhoven
Citeer dit artikel als
Ned Tijdschr Geneeskd. 2007;151:2297-301
Abstract

Dames en Heren,

Mank lopen wordt op de kinderleeftijd frequent waargenomen en wordt gedefinieerd als een asymmetrisch looppatroon ten gevolge van pijn, spierzwakte of een deformatie uitgaande van het bewegingsapparaat. De jaarlijkse incidentie van mank lopen door een niet-traumatische oorzaak bedraagt 1,8 per 1000 kinderen.1 De klachten zijn doorgaans onschuldig en van voorbijgaande aard, zoals bij een coxitis fugax. Soms is antibiotische behandeling nodig vanwege een bacteriële artritis of osteomyelitis. Zelden hebben de klachten een meer chronisch beloop, zoals bij de ziekte van Perthes, juveniele idiopathische artritis en benigne of maligne tumoren van bot of weke delen.

In de meeste gevallen is een diagnose goed te stellen middels een goede anamnese, een adequaat uitgevoerd lichamelijk onderzoek en eventueel aanvullend bloed- en beeldvormend onderzoek. Hierbij dient men rekening te houden met het gegeven dat mank lopen ook een eerste uiting kan zijn van afwijkingen aan de wervelkolom. Dit illustreren wij…

Auteursinformatie

Spaarne Ziekenhuis, afd. Kindergeneeskunde, Postbus 770, 2130 AT Hoofddorp.

Hr.W.F.Willems, co-assistent; mw.J.W.Wieringa, arts; hr.dr.R.H.Veenhoven, kinderarts.

VU Medisch Centrum, Amsterdam.

Hr.dr.R.J.Vermeulen, kinderneuroloog.

Contact hr.dr.R.H.Veenhoven (rveenhoven@spaarneziekenhuis.nl)

Heb je nog vragen na het lezen van dit artikel?
Check onze AI-tool en verbaas je over de antwoorden.
ASK NTVG

Ook interessant

Reacties