Maatwerk of confectie

177, 62, 49, 8, 75, 36, 87, 10, 77. Dit zijn mijn maten. Ik nam ze mee terug uit Londen, waar ik op zoek was naar een maatpak. Al die metingen bleken nodig om van confectie naar maatvoering te komen. Door dat handwerk lijkt een maatpak duur, maar de ‘price per wear’ is vaak veel lager.

Dit geldt ook voor het maatwerk dat nodig is voor passende zorg. Interessant genoeg stelt het regeerakkoord dat passende zorg vanaf nu de norm is. Maar welke maten we moeten opnemen om het passend te krijgen, en wie de kleermaker is, staat er niet bij. En er is zeker geen geld voor de duurdere start die nodig is om uiteindelijk tot een lagere prijs per zorgconsumptie te komen.

Onze Gezonde Zorg-artikelen gaven al wel enkele praktische voorbeelden. In een reeks panelgesprekken bespraken artsen, patiëntvertegenwoordigers en verzekeraars passende zorg bij tonsillectomie, glucose-infusen bij neonaten, laboratoriumbepalingen in huisartspraktijk en ziekenhuis en controles voor maligniteiten.

‘Voor maatwerk moeten arts en patiënt vaker terug naar het pashokje’

In dit nummer voegt geriater Marije Hamakers er de chemotherapeutische overbehandeling van kwetsbare oudere patiënten aan toe (D6572). Ze bespreekt een recente, gerandomiseerde studie waarin een generalistisch onderzoek voorafgaand aan chemotherapie bij 15% van de patiënten leidde tot relevante dosisreductie (D6604). De behandeling bleef even effectief, maar had 20% minder nare bijwerkingen, zoals een val of delier. In de controle-arm ging oncologische overbehandeling hand in hand met generalistische onderbehandeling.

Dat over- en onderbehandeling meestal samengaan, laten ook de twee casussen uit de Klinische les van Peter Hilderink zien (D6101). De besproken patiënten werden geruime tijd overbehandeld voor somatisch onverklaarde klachten (SOLK), maar onderbehandeld voor hun orthopedische en neurologische aandoening. De auteur schat dat dit fenomeen speelt bij zo’n 10% van de SOLK-patiënten.

Zijn zorgpaden dan de vijand van passende zorg? Geenszins, maar je moet bij start wel verduiveld goed nagaan of het zorgpad past. En daar schort het vaak aan. Arts en patiënt moeten vaker terug naar het pashokje. Pas dan kunnen er wonderen gebeuren. Zo kon ik na wat zoeken, passen en herpassen een vintage designbroek van Alexander McQueen mee naar huis nemen. Zit als gegoten, maar is toch geen Engels maatpak.