Lupus erythematosus disseminatus (LED) is een gegeneraliseerde auto-immuunziekte met een zeer gevarieerde symptomatologie. Vrijwel ieder orgaansysteem kan bij deze aandoening betrokken zijn. Karakteristiek is het beloop met remissies en exacerbaties. Serologisch kenmerkt LED zich door de aanwezigheid van auto-antistoffen (onder andere anti-nucleaire antistoffen gericht tegen componenten van de celkern), circulerende immuuncomplexen en verlaagde serum-complementwaarden tijdens een actieve fase van de ziekte. Bij het ontstaan van ziekteverschijnselen spelen de in bloedvaatjes aantoonbare complement-bindende immuuncomplexen een belangrijke pathofysiologische rol.1
In 1976 werd in dit tijdschrift de prognose van LED als ‘nog steeds infaust’ omschreven ;2 momenteel bedraagt de 10-jaarsoverleving ruim 75.3 De aandoening is beslist niet zeldzaam met een prevalentie van 50100.000 personen4 en treft vooral vrouwen in de geslachtsrijpe leeftijd. Deze factoren maken dat men geregeld geconfronteerd wordt met (vragen over) zwangerschap bij patiënten met LED. De inzichten over dit onderwerp zijn in de laatste 15 jaar…
Artikelinformatie
Citeer dit artikel als
Reacties