Toets voor nascholing (verlopen)
Aan dit leerartikel was een toets gekoppeld waarmee je nascholingspunten kon verdienen.
Samenvatting
Longvolumerekrutering kan bij patiënten met of zonder beademing de hoeststroomsterkte vergroten en de respiratoire compliantie verbeteren.
Er zijn diverse technieken voor longvolumerekrutering: luchtstapelen (‘air stacking’), kikkeren (‘glossopharyngeal breathing’) en mechanische in-exsufflatie met een ‘hoestmachine’.
Het principe berust op luchtinsufflatie in de longen na maximale inademing. Bij luchtstapelen wordt een handbeademingsballon of beademingstoestel voor de insufflatie gebruikt. Bij kikkeren moet de patiënt spieren van de mondholte, farynx en larynx gebruiken. De hoestmachine zuigt na de insufflatie de lucht ook weer uit.
Bij patiënten met een gereduceerde hoestkracht, neiging tot atelectasevorming en recidiverende luchtweginfecties kan longvolumerekrutering pulmonale complicaties, ziekenhuisopname en tracheotomie voorkómen.
Door chronische beademing te combineren met longvolumerekrutering is de prognose van chronisch respiratoir falen verder verbeterd. Mogelijk kunnen meer patiënten baat hebben bij longvolumerekrutering dan alleen degenen die overgaan van acute beademing op chronische beademing.
Reacties