Longtransplantatie bij kinderen

– The first lung transplantation in the Netherlands was carried out in 1990. Since, the operation has been performed in over one hundred adults and two children (up to 16 years) with chronic respiratory insufficiency. Most lung transplantations in children are performed because of cystic fibrosis.

– After referral, the patient is given information about the operation and the pre- and postoperative periods, and the transplantation team advises on the time of screening. Some one-third of the children referred ultimately undergo transplantation; the others refrain from the operation, are rejected or die during the waiting period. Owing to a shortage of donor lungs the waiting period for transplantation may last over one year. A possible but controversial solution is donation of a pulmonary lobe by a close relative.

– Undergoing lung transplantation places a heavy (psychic) burden on the patient and his parents. Every patient after lung transplantation goes through an average of two or three periods of acute rejection. Chronic rejection occurs in 20-40. Other complications are connected to medication (infections, renal dysfunction) or to the underlying disease (diabetes mellitus in cystic fibrosis).

– The percentages of survival for 1, 2 and 4 years are approx. 60-70, 55-60 and 30-50, dependent in part on the type of lung transplantation (unilateral, bilateral or combined heart-lung transplantation). A reasonable condition of the patient owing to timely referral is a positive prognostic factor.

Samenvatting

– Longtransplantatie wordt vanaf 1990 in Nederland toegepast. Sindsdien is deze ingreep bij meer dan 100 volwassenen en 2 kinderen (tot 16 jaar) met chronische respiratoire insufficiëntie verricht. De meeste longtransplantaties bij kinderen worden verricht vanwege cystische fibrose.

– Na aanmelding krijgt de patiënt informatie over de ingreep en de periode ervoor en erna, en geeft het transplantatieteam advies over het moment van screeningsonderzoek. Ongeveer eenderde van de aangemelde kinderen ondergaat uiteindelijk transplantatie; de overigen zien af van de ingreep, worden afgewezen of sterven tijdens de wachttijd. Ten gevolge van een tekort aan donorlongen kan de wachttijd voor transplantatie oplopen tot meer dan 1 jaar. Een mogelijke, omstreden, oplossing is dat naaste verwanten een longkwab afstaan.

– Het ondergaan van longtransplantatie is voor de patiënt en diens ouders een zware (psychische) belasting. Iedere patiënt maakt na longtransplantatie gemiddeld 2-3 perioden van acute afstoting door. Chronische afstoting treedt op bij 20-40. Andere complicaties hangen samen met medicatie (infecties, nierfunctiestoornissen) of met de oorspronkelijke aandoening (diabetes mellitus bij cystische fibrose).

– De 1-, 2- en 4-jaarsoverlevingspercentages zijn ongeveer 60-70, 55-60 en 30-50, medeafhankelijk van de vorm van longtransplantatie (enkelzijdig, dubbelzijdig of gecombineerde hartlongtransplantatie). Een redelijke conditie van de patiënt door een tijdige verwijzing heeft een gunstige invloed op de prognose.