Licht op fotoallergie en fototoxiciteit

Klinische praktijk
P.M. Ossenkoppele
W.A. van Vloten
H. van Weelden
Citeer dit artikel als
Ned Tijdschr Geneeskd. 1992;136:1540-4

Inleiding

Lichtdermatosen zijn huidziekten waarbij ultraviolette (UV)-straling en (of) zichtbaar licht een rol in de pathogenese spelen. De huidafwijkingen kunnen geïnduceerd worden door blootstelling aan zonlicht, maar ook door normaal daglicht en soms door het licht van lampen. De zon heeft een emissiespectrum dat loopt van kortgolvig ultraviolet via zichtbaar naar infrarood licht. De ozonlaag in de stratosfeer filtert circa 90 van de UV-straling uit het zonlicht en de afgrenzing aan de kortgolvige kant ligt bij ongeveer 290 nm (nm = 10-9 m). Het doorgelaten licht wordt onderverdeeld in:

– infrarood licht (golflengte > 760 nm),

– zichtbaar licht (380-760 nm),

– UV-A (315-380 nm), – UV-B (280-315 nm), en

– UV-C (100-280 nm).

Reacties van de huid op licht zijn onder te verdelen in acute reacties (erytheem, pigmentatie en toename in dikte van de epidermis) en chronische reacties (veroudering, premaligne en maligne afwijkingen). Het erytheem kan worden onderverdeeld…

Auteursinformatie

Academisch Ziekenhuis, afd. Dermatologie, Postbus 85.500, 3508 GA Utrecht.

P.M.Ossenkoppele; prof.dr.W.A.van Vloten, dermatoloog; drs.H.van Weelden, fysicus.

Contact P.M.Ossenkoppele

Heb je nog vragen na het lezen van dit artikel?
Check onze AI-tool en verbaas je over de antwoorden.
ASK NTVG

Ook interessant

Reacties