Leven met een BRCA-1-mutatie

Een vrouw die hoort dat ze draagster is van een borstkankergen moet, zonder te weten wat de toekomst brengt, beslissingen nemen over preventieve maatregelen. Statistieken en risicoschattingen zijn daarbij handig, maar volstaan niet. Om de zaken op een rijtje te krijgen, helpt het ook om uitgebreid met haar te praten over haar familiegeschiedenis, schrijven Saadatmand en collega’s elders in het NTvG (A6625). Het tijdschrift geeft daarom het woord aan A. de G., een moeder van 3 dochters die sinds haar 49e weet dat ze de BRCA1-mutatie heeft. Ze praat openlijk over haar gevoelens, maar wil liever niet met naam en toenaam vermeld.