Langetermijncomplicaties na behandeling voor zaadbalkanker en hodgkinlymfoom

Conflict of interest: none declared. Financial support: the authors received a grant from the Lance Armstrong Foundation and KWF Kankerbestrijding.

Patients who were treated in the past with radiotherapy or chemotherapy for testicular cancer or Hodgkin lymphoma are at risk of new malignancies and cardiovascular disease on the long run.
Two patient groups who were diagnosed in various hospitals in the Netherlands as having testicular cancer and Hodgkin lymphoma in the period 1965-1995 have survived for a mean period of almost 20 years by now.
Both patient groups have higher risks of a new malignancy or cardiovascular disease following radiotherapy and/or chemotherapy than the general population or patients treated without or with less intensive radiotherapy or chemotherapy.
As recovery of Hodgkin lymphoma is only achieved by a more intensive treatment approach than the treatment approach for testicular cancer, the risks of a new malignancy or cardiovascular disease are considerably higher among survivors of Hodgkin lymphoma than among survivors of testicular cancer.
In both patient groups the long-term risks of new malignancies and cardiovascular disease are still raised in both patient groups up to 25 years after treatment.
Because of the relatively high risks of late treatment complications, recommendations for follow-up for survivors of testicular cancer and Hodgkin lymphoma are necessary.

Samenvatting

Bij patiënten die in het verleden wegens zaadbalkanker of hodgkinlymfoom zijn behandeld met radiotherapie of chemotherapie zijn er langetermijnrisico’s op nieuwe maligniteiten en hart- en vaatziekten beschreven.
2 patiëntencohorten – gediagnosticeerd in de periode 1965-1995 in diverse ziekenhuizen in Nederland – zijn inmiddels gemiddeld bijna 20 jaar gevolgd.
Beide patiëntengroepen hebben een hoger risico op een nieuwe maligniteit of hart- en vaatziekten na bestraling of chemotherapie dan de algemene bevolking en dan patiënten die geen of minder intensieve bestraling of chemotherapie hebben ondergaan.
Vanwege het feit dat voor curatie van hodgkinlymfoom intensievere behandeling nodig is dan voor zaadbalkanker, zijn de risico’s op een nieuwe maligniteit of hart- en vaatziekten voor hodgkinlymfoomoverlevenden aanzienlijk hoger dan voor zaadbalkankeroverlevenden.
De langetermijnrisico’s op nieuwe maligniteiten en hart- en vaatziekten zijn voor beide patiëntengroepen tot minstens 25 jaar na de behandeling nog verhoogd.
Vanwege het relatief hoge risico op late behandelingscomplicaties zijn duidelijke richtlijnen voor de follow-up van overlevenden van hodgkinlymfoom en zaadbalkanker nodig.

Artikelinformatie

19 november 2010

Citeer dit artikel als

Ned Tijdschr Geneeskd. 2010;154:A2229

Vakgebied

Kanker

Auteursinformatie

Het Nederlands Kanker Instituut-Antoni van Leeuwenhoek Ziekenhuis, Amsterdam.

Afd. Epidemiologie: dr. A.W. van den Belt-Dusebout, epidemioloog; prof.dr. ir. F.E. van Leeuwen, epidemioloog.

Afd. Radiotherapie: dr. B.M.P. Aleman, radiotherapeut-oncoloog.

Universitair Medisch Centrum Groningen, Groningen.

Afd. Medische Oncologie: prof. dr. J.A. Gietema, internist-oncoloog.

ErasmusMC-Daniel den Hoed, Rotterdam.

Afd. Medische Oncologie: prof. dr. R. de Wit, internist-oncoloog.

Afd. Hematologie: dr. M.B. van ’t Veer, hematoloog-oncoloog; dr. P.J. Lugtenburg, hematoloog-oncoloog.

Leids Universitair Medisch Centrum, Leiden, afd. Radiotherapie.

Dr. A.D.G. Krol, radiotherapeut-oncoloog.

Contact prof.dr. F.E. van Leeuwen (f.v.leeuwen@nki.nl)

Verantwoording

Belangenconflict: geen gemeld. Financiële ondersteuning: subsidie van de Lance Armstrong Foundation en KWF Kankerbestrijding.
Aanvaard op 15 juli 2010