Paul Langerhans (1847-1888) deed in zijn korte leven verschillende ontdekkingen – de 2 meest bekende toen hij nog maar student was.
Langerhans wordt te Berlijn geboren als zoon van een bekende arts.1 Zijn studie geneeskunde volgt hij eerst 1 jaar in Jena, daarna in Berlijn. In 1867 doet hij als derdejaars student onderzoek naar de innervatie van de huid in het laboratorium van de patholoog Rudolf Virchow (1821-1902). Hij gebruikt daarbij een kleuringstechniek met goudchloride, ontwikkeld door Virchows toenmalige assistent Julius Cohnheim (1839-1884). Zo ontdekt Langerhans sterk kleurende cellen met zulke lange uitlopers dat hij ze mede daarom voorlopig als deel van het zenuwstelsel beschouwt. Hij geeft ze geen naam, maar duidt ze aan met ‘unsere Zellen’.2 Vervolgens werkt hij in hetzelfde laboratorium aan zijn proefschrift over de ‘buikspeekselklier’.3 Daarin beschrijft hij in de pancreas van het konijn, tussen de trosvormig gerangschikte exocriene kliercellen ‘kleine cellen, meestal…
Reacties