Zie ook het artikel op bl. 955
De histiocytosen zijn klinisch-pathologische afwijkingen, gekarakteriseerd door infiltratie en accumulatie van histiocyten, cellen uitgaande van het mononucleaire fagocyterende systeem (MPS) en (of) het dendritische systeem.1 Lymfocyten kunnen in allerlei gradering in het proces meedoen. De cellen worden beschouwd als behorend tot het MPS, vanwege hun gezamenlijke oorsprong en functie.2 Samen vormen ze een belangrijk defensief systeem in het lichaam tegen infecties en tevens vormen ze een belangrijke cellulaire component in het afferente deel van de immunoreactie. Deze cellen ontstaan uit de promonocyt in het beenmerg, en zijn voorlopers van 2 verschillende cellijnen. Eén cellijn bevat de perifere monocyt, welke de weefselmacrofaag (histiocyt) doet ontstaan, terwijl de andere cellijn cellen behorende tot een dendritische celpopulatie bevat, welke gewoonlijk niet fagocyteren. Deze antigeen-presenterende cellen kunnen weer verdeeld worden in 3 min of meer gekarakteriseerde subgroepen: dendritische reticulumcellen, interdigiterende reticulumcellen en Langerhans-cellen.3 De…
Artikelinformatie
Citeer dit artikel als
Reacties