Kwaliteit van gepubliceerd onderzoek verbetert wel, maar niet voldoende

Waarom dit onderzoek?

Vroeger kwam je met een methodologisch slecht onderzoek relatief makkelijk weg, maar tegenwoordig is er steeds meer aandacht voor kwaliteit van gepubliceerd onderzoek. Ook zijn er sinds 2001 kwaliteitsrichtlijnen waaraan rapportage van klinische trials getoetst kunnen worden. Of dit allemaal leidt tot betere publicaties is onbekend.

Onderzoeksvraag

Hoe is het gesteld met de kwaliteit van rapportage van klinische trials in 2006 en is deze verbeterd in vergelijking met het jaar 2000?

Hoe werd dit onderzocht?

Alle publicaties van gerandomiseerde klinische trials in de maanden december 2000 en december 2006 werden in Pubmed geïdentificeerd en geanalyseerd.

Belangrijkste resultaten

In december 2006 werden 616 trials gepubliceerd, waaraan het nodige mankeerde.1 Zo rapporteerde slechts ongeveer de helft een heldere definitie van de primaire uitkomstmaat en een duidelijke beschrijving van de blindering. Mínder dan de helft gaf relevante details over de randomisatiemethode. Op de meeste van deze punten was het in 2000 nóg slechter gesteld, dus enige trend tot verbetering is er wel. Tijdschriften die de in 2001 gepubliceerde CONSORT-richtlijnen2 aanhouden presteerden iets beter dan tijdschriften die dat niet deden.

Consequenties voor de praktijk

Voor de praktijk heeft dit onderzoek niet zoveel consequenties, behalve dan dat u, ook in de huidige tijd, kritisch moet blijven op de kwaliteit van de literatuur die u voorgeschoteld krijgt. Tijdschriften doen er verstandig aan zich te committeren aan kwaliteitscriteria voor gepubliceerd onderzoek.