Samenvatting
- Verbetering van de kwaliteit van patiëntenzorg, het tegengaan van antimicrobiële resistentie, en het besparen van kosten zijn de voornaamste redenen om antibioticabeleid te voeren.
- Overconsumptie van antibiotica en ondeskundig gebruik zijn uitgebreid bestudeerd. Het verband tussen het gebruik van antibiotica in ziekenhuizen en resistentieontwikkeling tegen deze middelen is aangetoond.
- Interventiemethoden voor het antibioticabeleid in ziekenhuizen omvatten onder meer educatieve programma's, infectiologische consulten, formulariumrestrictie, tijdige versmalling van empirische breedspectrumtherapie (‘stroomlijnen’), en automatische beperking van de therapieduur.
- Onlangs werden in een Nederlands academisch ziekenhuis overconsumptie van antibioticagebruik bij profylaxe in de chirurgie en onderbehandeling met antibiotica op interne afdelingen gevonden. Interventies hadden tot gevolg dat de richtlijnen beter werden nageleefd, het antibioticagebruik bij de chirurgische profylaxe daalde en dat kosten werden bespaard. Verbetering in het antibioticabeleid leidde soms ook tot een toename van het gebruik van antimicrobiële middelen in de therapie.
Reacties