Klassensubstitutie van geneesmiddelen - tussen kostenreductie en de positie van professionals in de gezondheidszorg

- Class substitution (with cost reduction as the purpose) is only possible if there are equivalent drugs in terms of the pharmacological mode of action and safety both at the individual and population level, as well as per indication. Whether two drugs are found to be equivalent, is in part the consequence of the chosen clinically relevant margin in which equivalency can reasonably be assumed and the accuracy with which the outcome measure could be measured. Good data for carrying out class substitution will in many cases be lacking. It is for the health professional to decide which preparation is indicated for a certain patient whereby the pharmacist provides pharmacotherapeutic information and checks the prescribed treatment. The provision of education in medical and pharmaceutical curricula is the most effective manner for limiting drug costs.

Zie ook het artikel op bl. 553-7.

In dit nummer van het Tijdschrift wordt het verschijnsel klassensubstitutie van geneesmiddelen beschreven door De Smet et al.1 Klassensubstitutie is het veranderen van een voorgeschreven medicijn door een middel uit dezelfde farmacologische klasse met als belangrijkste doel kostenreductie. Het is duidelijk dat daarbij het originele therapeutische doel niet in gevaar mag worden gebracht.

Er is maar een korte blik op de staafdiagrammen in het Farmacotherapeutisch kompas nodig om te zien dat er binnen een farmacologische klasse aanzienlijke prijsverschillen kunnen bestaan tussen middelen waarvan met de beste wil van de wereld niet gezegd kan worden dat ze therapeutisch verschillen. De H₂-receptorantagonisten zijn daar een goed voorbeeld van. Het zal ook duidelijk zijn dat bij een totaalbedrag aan farmaceutische hulp van circa 7,7 miljard gulden een kostenvermindering van een paar procent al meteen veel geld in absolute zin bespaart.