Kinderen opgenomen wegens acute gastro-enteritis. I. Stoornissen in de elektrolytenhuishouding vooral bij klinische dehydratie

To determine how often electrolyte disturbances occurred in children with acute diarrhoea and whether these findings had therapeutic consequences.

Design

Retrospective.

Method

The hospital records of 265 children (152 boys and 113 girls; mean age: 1 year and 9 months (range: 1 month-12 years)) admitted with acute diarrhoea during the period 1992-1996 to the department of Paediatrics of Sint Joseph Ziekenhuis, Veldhoven, the Netherlands, were examined for abnormal laboratory values of Na, K, urea, creatinine and base excess. It was also determined if dehydration was present and if the findings affected the treatment. The therapeutic protocol included administration of a rehydration fluid if the child did not drink well; the own nutrition was resumed after 4-6 hr.

Results

74 of the children admitted (28) were clinically dehydrated. Abnormal laboratory values were found mainly (38/47) among these children. The majority (68; 92) had isonatraemic dehydration. Most of the abnormal laboratory values normalised after rehydration. Only in the one case of hypokalaemia did this lead to a change in the composition of the rehydration fluid.

Conclusion

Routine determination of electrolytes, urea, creatinine and blood gas is not necessary in all children with acute diarrhoea. These laboratory measures should be restricted to dehydrated children. Even then abnormal laboratory values are few and seldom have therapeutic consequences.

Samenvatting

Doel

Onderzoeken hoe vaak afwijkende elektrolytwaarden worden gevonden bij kinderen die met een acute gastro-enteritis worden opgenomen en of de bevindingen therapeutische consequenties hebben.

Opzet

Retrospectief.

Methode

Uit statussen werden gegevens verzameld over hoe vaak afwijkende laboratoriumuitslagen voor natrium, kalium, ureum, creatinine en basenoverschot werden gezien bij 265 kinderen (152 jongens en 113 meisjes; gemiddelde leeftijd: 1 jaar en 9 maanden (uitersten: 1 maand-12 jaar)) die met acute gastro-enteritis in 1992-1996 waren opgenomen op de afdeling Kindergeneeskunde van het Sint Joseph Ziekenhuis te Veldhoven. Ook werd nagegaan of er klinisch dehydratie bestond en of de uitslagen invloed hadden gehad op de therapie. Deze bestond protocollair uit toediening van een rehydratievloeistof, indien het kind niet goed dronk; na 4-6 h werd weer met de eigen voeding begonnen.

Resultaten

Er waren 74 kinderen (28) klinisch gedehydreerd. Bij deze groep werd het merendeel van de afwijkende laboratoriumuitslagen gevonden (38/47). Bij 68 kinderen (92) bestond isonatremische dehydratie. Hypokaliëmie werd gevonden bij 1 kind; alleen bij dit kind werd de samenstelling van de rehydratievloeistof aangepast. De andere afwijkende bloeduitslagen herstelden spontaan na rehydratie.

Conclusie

Het is niet nodig om bij elk kind met acute gastro-enteritis uit het bloed de elektrolyt-, ureum-, creatinine- en bloedgaswaarden te bepalen. Deze onderzoeken kunnen beperkt worden tot kinderen die klinisch gedehydreerd zijn. Ook dan worden abnormale laboratoriumuitslagen slechts bij een klein aantal kinderen gevonden en deze hebben dan sporadisch therapeutische consequenties.