Om een weloverwogen besluit over een behandeling te kunnen nemen, moeten behandelaars beschikken over volledige en nauwkeurige informatie over de werkzaamheid én de bijwerkingen van geneesmiddelen. Over het veiligheidsprofiel van nieuwe geneesmiddelen is op het moment van registratie echter relatief weinig bekend. Gerandomiseerde klinische studies zijn weliswaar geschikt om werkzaamheid aan te tonen, maar de beperkte grootte en observatieduur (follow-up) van de vaak selecte patiëntenpopulatie maken het vrijwel onmogelijk om de uitkomstmaten voor veiligheid adequaat te bestuderen.1,2 In de jaren nadat een geneesmiddel is toegelaten op de markt zal de kennis over zeldzame bijwerkingen en langetermijneffecten en over risico’s bij specifieke patiëntenpopulaties groeien. Hierbij spelen nieuwe studies en observaties bij individuele patiënten een belangrijke rol.
TNF-blokkade en risico op maligniteiten
Sinds de introductie van de tumornecrosefactor(TNF)-α-antagonisten etanercept en infliximab in 1998 is de kennis over een mogelijke verband tussen het gebruik van deze biologicals en maligniteiten gestaag gegroeid. Zorgen…
Artikelinformatie
Reacties