Samenvatting
Doel
Inzicht geven in de kankerbestrijding in Nederland.
Opzet
Landelijke observationele cohortstudie.
Methode
Gebruikmakend van de Nederlandse Kankerregistratie berekenden we gestandaardiseerde incidentie- en relatieve overlevingscijfers. Sterftecijfers verkregen we van het Centraal Bureau voor de Statistiek.
Resultaten
Sinds 1989 verdubbelde het aantal nieuw gediagnosticeerde gevallen van kanker tot 111.582 in 2017. De voor bevolkingsopbouw gecorrigeerde incidentie (ESR) steeg van 377 per 100.000 inwoners in 1989 tot 481 in 2011, en stabiliseerde daarna (459 in 2017). De 5 meest voorkomende vormen van kanker in 2018 waren huidkanker (exclusief basaalcelcarcinoom, n = 21.000), borstkanker (n = 15.000), darmkanker (n = 14.000), longkanker (n = 13.000) en prostaatkanker (n = 13.000). Bij huidkanker steeg de incidentie het sterkst (melanoom: van 11 tot 32 per 100.000; plaveiselcelcarcinoom: van 14 tot 49 per 100.000). De grootste verschuiving naar gelokaliseerde ziekte (T1-2 volgens de TNM-indeling) vond plaats bij borstkanker (van 50 naar 75%). De 5-jaarsoverleving verbeterde van 50% bij patiënten met de diagnose ‘kanker’ in 1991-1996 naar 65% in 2011-2016. Van de meest voorkomende kankersoorten steeg de overleving het meest bij acute myeloïde leukemie (van 10 naar 25%). De absolute sterfte nam toe van 35.000 in 1989 tot 45.000 in 2017, maar de voor de bevolkingsopbouw gecorrigeerde sterfte daalde van 234 tot 169.
Conclusie
De incidentie van kanker neemt in absolute aantallen nog steeds toe als gevolg van de vergrijzing. De voor bevolkingsopbouw gecorrigeerde incidentie neemt sinds 2011 echter niet meer toe, onder andere door een daling in vormen van kanker die aan roken gerelateerd zijn. De toegenomen overleving houdt verband met vroegere opsporing en verbeterde behandeling. De daling in sterfte is met name te danken aan de afgenomen longkankersterfte bij mannen.
Reacties