Op 11 november 2018 is het 100 jaar geleden dat om 11.00 uur in de ochtend de verschrikkingen van de Eerste Wereldoorlog eindigden in een wapenstilstand tussen de Centralen en de Geallieerden.
In deze serie staan artikelen centraal over de militaire of Rode Kruis-artsen die tijdens 'de Grote Oorlog' probeerden om het onvoorstelbare lijden van soldaten en burgers te verlichten. De artsen kregen te maken met problemen die ze nog nooit hadden gezien, op een schaal die ze nog nooit hadden meegemaakt, maar waarvoor zij wel een verantwoorde oplossing moesten zien te verzinnen. Op de themasite "wo1.ntvg.nl" vindt u alle NTvG-artikelen in deze reeks, voorzien van extra beeldmateriaal.
Samenvatting
Tijdens de Tweede Slag bij Ieper (1915) was de Canadese legerarts John McCrae werkzaam in een eerstehulppost (‘advanced dressing station’) in Boezinge, België. Getekend door de ellende van de oorlog schreef hij in mei 1915 het gedicht In Flanders Fields . Hierin schrijft hij onder meer dat de gesneuvelde soldaten niet zullen rusten, tenzij anderen de fakkel van de strijd overnemen. Het gedicht is met name in het Verenigd Koninkrijk, Canada en de Verenigde Staten bekend geworden. Voor de legeroverheid, de soldaten en hun familieleden betekende het gedicht een oproep tot het verkrijgen van meer financiële en materiële middelen om de oorlog te kunnen winnen. De klaproos (‘poppy’), die in het gedicht een centrale plaats inneemt, groeide uit toe een wereldwijd symbool van het offer van frontsoldaten, maar is ondertussen zelf onderwerp van controverse geworden.
Artikelinformatie
Reacties