Doctor Jan Pieter Heije is een vergeten man, al heeft hij het er niet naar gemaakt. Hij werd in 1809 geboren, zijn honderdste sterfdag werd in 1976 herdacht in het dorpje Abbenes in de Haarlemmermeer, waar hij als landedelman boerderijen en landbouwgronden beheerde, die na de drooglegging in 1853 door zijn rijke schoonvader waren gekocht. Een kinderkoortje zong er zijn liederen, een musicoloog sprak erover, terwijl Lindeboom, namens de Koninklijke Nederlandsche Maatschappij tot bevordering der Geneeskunst hem als medicus eerde en zijn voordracht in dit tijdschrift publiceerde, een bondige schets van man en werk.1
Jan Pieter Heije was een katalysator in het openbare leven van ons negentiende-eeuwse, tamelijk ingeslapen vaderland. Er broeide protest, verandering en vernieuwing. Jan Pieter Heije versnelde de reactie, maar bleef wie hij was in de camera obscura van zijn dagen. Geboren Amsterdammer, kon hij na de vooropleiding aan het Athenaeum Illustre in Amsterdam alleen in…
Artikelinformatie
Citeer dit artikel als
Reacties