Is intraveneuze toediening van lipidenoplossingen als extra voeding bij duursporters te rechtvaardigen?

Klinische praktijk
Citeer dit artikel als
Ned Tijdschr Geneeskd. 1991;135:1872-3

VRAAG 10. In de sportpers is de laatste maanden veel ophef gemaakt van de intraveneuze toediening van lipidenoplossingen als extra voeding bij duursporters, die vele dagen achter elkaar op extreme wijze hun energiereserves aanspreken en ondanks veel en vaak eten een negatieve energiebalans hebben. Als huisarts-verpleeghuisarts dacht ik dat deze methode alleen geïndiceerd was bij ernstig zieke patiënten in een klinische setting met regelmatige controle van vochtbalans, temperatuur en samenstelling van het bloed. Graag zou ik antwoord krijgen op de volgende vragen:

– Is het intraveneus toedienen van lipidenoplossingen in de sportgeneeskunde een algemeen gebruikte methode?

– Indien dit het geval is, wat is hiervan dan de ratio?

– Gezien de in het Repertorium genoemde contra-indicaties (onder meer lactaatacidose, hyperhydratie, hypotonische dehydratie) en de eventuele bijwerkingen (onder meer koortsrillingen, abnormaal warmtegevoel, cyanose, gebrek aan eetlust, ademnood, pijn in hoofd, rug en botten en de kans op het ontstaan van een…

Heb je nog vragen na het lezen van dit artikel?
Check onze AI-tool en verbaas je over de antwoorden.
ASK NTVG

Ook interessant

Reacties