‘Is deze uitslag afwijkend of niet?’ Dat is de eerste vraag die opkomt wanneer we bij patiënten iets meten. Het belang hiervan is dat een afwijkende waarde vaak wordt gezien als een oorzaak van de klachten. Bij longfunctiemetingen is de grens tussen ‘afwijkend’ en ‘niet-afwijkend’ een terugkerend onderwerp van discussie. Toch is dat in de praktijk meestal oplosbaar, zolang we (a) een duidelijk onderscheid maken tussen een afwijking van de referentiewaarden en een functiestoornis, en (b) gebruikmaken van iets dat ‘het gezonde verstand’ genoemd kan worden.
Wanneer spreken we van luchtwegobstructie?
Iedere luchtweg heeft een bepaalde weerstand. De grens tussen een niet-afwijkende en afwijkende luchtwegobstructie is dus altijd arbitrair. Het ligt voor de hand deze grens te baseren op metingen bij gezonde en zieke personen. Een veelgebruikte maat voor luchtwegobstructie is de FEV1/FVC-ratio, die wordt bepaald tijdens een geforceerde uitademing. Het is de maximale hoeveelheid uitgeademde lucht in…
Reacties