Incidentie en behandeling van prostaatcarcinoom in de regio van het Integraal Kankercentrum Amsterdam, 1989-1994

To gain insight into the incidence and treatment of prostate cancer.

Design

Descriptive.

Setting

Comprehensive Cancer Centre Amsterdam, the Netherlands.

Methods

All prostate cancers diagnosed in 1989-1994 in residents of the region of the CCCA (North Holland and Flevoland) were selected from the regional cancer registry data base. Cases from one hospital were excluded due to incomplete registration.

Results

There was a 38 increase in the number of diagnosed prostate carcinomas between 1989 (n = 671) and 1994 (n = 929). Median age at diagnosis was 74 years. The proportion of localized tumours remained at the level of 69 during this period. The percentages of localized T1 tumours and tumours with unknown T stage decreased, while the percentages of localized T2 and T3 tumours increased. There was a sixfold increase in the number of total prostatectomies. 77 of the operated patients were diagnosed with a T2 tumour, 11 with a T3 tumour. At the end of the study period total prostatectomy was the main treatment of TI2 prostate cancers in men below the age of 60. T3 tumours and men between 60 and 75 years of age were more often treated with radiotherapy, while men over 75 were mainly treated hormonally. The percentage of localized prostate cancers observed strongly increased with age and with lower T stage.

Conclusion

The sharp rise in the number of prostate cancers during the period 1989-1994 was not confined to early stages. Within a few years total prostatectomy became one of the main treatment modalities in localized prostate cancer. This treatment was mainly restricted to younger men with smaller localized prostate carcinomas.

Samenvatting

Doel

Inzicht verkrijgen in incidentie en behandeling van het prostaatcarcinoom.

Opzet

Beschrijvend onderzoek op basis van registratiegegevens.

Plaats

Integraal Kankercentrum Amsterdam.

Methode

Uit de regionale kankerregistratie van het Integraal Kankercentrum Amsterdam (Noord-Holland en de zuidelijke IJsselmeerpolders) werden gegevens geselecteerd van alle patiënten met prostaatcarcinoom bij wie de diagnose in de periode 1989-1994 was gesteld en die behandeld waren in een ziekenhuis in de regio. Gegevens uit 1 ziekenhuis werden buiten beschouwing gelaten vanwege incomplete registratie.

Resultaten

Het aantal prostaatcarcinomen steeg met 38 van 671 in 1989 tot 929 in 1994. De mediane leeftijd bij diagnose was 74 jaar. Het aandeel van de gelokaliseerde prostaatcarcinomen bedroeg gedurende de gehele onderzoeksperiode ongeveer 69. Het percentage T1-tumoren en tumoren met een onbekend T-stadium nam af. Het percentage T2- en T3-tumoren steeg aanzienlijk. Het aantal totale prostatectomieën verzesvoudigde tot 88 in 1994. Van de geopereerde patiënten had 77 klinisch een T2-, 11 een T3-tumor. Aan het eind van de onderzoeksperiode was de totale prostatectomie de belangrijkste behandeling voor mannen onder de 60 jaar met een TI2-tumor. Bij een grotere tumor (T3) en in de leeftijdsgroep 60-74 kregen de patiënten vaker radiotherapie. Mannen in de oudste leeftijdsgroep met een gelokaliseerd prostaatcarcinoom werden vooral hormonaal behandeld. Het percentage observaties nam sterk toe met de leeftijd en bij lagere T-stadia.

Conclusie

De sterke stijging van het aantal gediagnosticeerde prostaatcarcinomen in de onderzochte periode is niet beperkt tot vroege stadia. Binnen enkele jaren is de totale prostatectomie tot de belangrijkste behandelingen gaan behoren voor het gelokaliseerde prostaatcarcinoom, vooral bij jongere mannen met een klein prostaatcarcinoom.