Immunologie in de medische praktijk. XXVII. Mannosebindend lectine, een belangrijke schakel in de aspecifieke of aangeboren afweer

Klinische praktijk
M. van Deuren
Citeer dit artikel als
Ned Tijdschr Geneeskd. 2000;144:1214-9
Abstract

Samenvatting

- In de laatste twee decennia is een 3e route van complementactivatie geïdentificeerd (naast de klassieke en de alternatieve route), de lectineroute waarin het mannosebindend lectine (MBL) een essentiële rol speelt. MBL wordt in de lever geproduceerd.

- Complementactivatie via MBL staat fylogenetisch en functioneel tussen de alternatieve en de klassieke route in en combineert de voordelen van de alternatieve (vroege respons, zonder tussenkomst van antistoffen) met die van de klassieke route (grote doelgerichtheid).

- Door binding van MBL aan het oppervlak van een micro-organisme raken twee aan MBL gekoppelde serineproteasen (MASP1 en MASP2) geactiveerd. Deze enzymen kunnen C4 en C2 activeren waardoor, nu via de lectineroute, het C3-convertase van de klassieke route (C4b2b) ontstaat ruim voordat er specifieke antistoffen aanwezig zijn.

- Het gen voor MBL ligt op de lange arm van chromosoom 10 en bestaat uit een promotorgen en 4 voor het eiwit coderende exonen.

- De prevalentie van mutaties in het MBL-gen bedraagt circa 10, maar in Afrika bezuiden de Sahara tot 30.

- Door MBL-deficiëntie zijn kinderen en volwassenen gepredisponeerd voor allerlei infectieziekten, chronische diarree, tonsillitis, otitis media, pneumonie, (meningokokken)meningitis, sepsis en osteomyelitis.

- Bij sommige infecties zou MBL-deficiëntie mogelijk van voordeel kunnen zijn, omdat bepaalde micro-organismen MBL of complement gebruiken voor invasie in de cel.

Auteursinformatie

Universitair Medisch Centrum St. Radboud, afd. Algemeen Interne Geneeskunde, Postbus 9101, 6500 HB Nijmegen.

Contact Dr.ir.M.van Deuren, internist (m.vandeuren@aig.azn.nl)

Heb je nog vragen na het lezen van dit artikel?
Check onze AI-tool en verbaas je over de antwoorden.
ASK NTVG

Ook interessant

Reacties