Immunologie in de medische praktijk. XVII. Immunotherapie bij het gemetastaseerde niercelcarcinoom

- Metastatic renal cell carcinoma has a poor prognosis.

- The efficacy of immunotherapy with interferon alpha (IFN-α) or interleukin 2 (IL-2) or their combination has been investigated extensively. The best schedule and optimum dose and combination is not known.

- On the basis of three prognostic factors, viz. WHO performance score, time between initial diagnosis and treatment of metastases, and number of metastatic sites, patients can be divided in prognostic groups.

- Patients classified in the favourable or intermediate prognostic group may survive longer after immunotherapy and therefore are candidates for such therapy. Patients who are classified in the poor prognostic group will not profit from any known systemic therapy.

Samenvatting

- Het gemetastaseerde niercelcarcinoom heeft een slechte prognose.

- De effectiviteit van immunotherapie, met onder andere interferon alfa (IFN-α), interleukine-2 (IL-2; aldesleukine) of de combinatie van beide is uitgebreid onderzocht. Het beste behandelingsschema is niet bekend.

- Op basis van 3 prognostische factoren, te weten ‘performance status’ volgens criteria van de Wereldgezondheidsorganisatie, tijd tussen initiële diagnose en de start van de behandeling voor metastasen, en het aantal orgaanlokalisaties, zijn patiënten in te delen in prognostische groepen.

- Alleen bij patiënten die geclassificeerd zijn in de prognostisch gunstige of intermediaire groep kan men immunotherapie overwegen, omdat zij een langere overlevingsduur kunnen krijgen. Patiënten met slechte prognostische kenmerken zullen van geen enkele systemische therapie voordeel hebben.