Hypertensiediagnostiek door de huisarts: metingen volgens de NHG-standaard vergeleken met ambulante bloeddrukmeting

To compare the standard procedure (SP) for determining hypertension as described by the DCGP with the results of ambulatory blood pressure measurement (ABM).

Design

Prospective study.

Setting

Practices of 17 GPs in central and south Limburg, the Netherlands.

Method

The SP of the DCGP was executed in 94 of 102 patients with possible hypertension. In each patient a 24-hour ABM was performed simultaneously as reference value.

Results

The correlation between the SP and the ABM was low (r = 0.51) and the blood pressure was mostly overestimated by the SP. Sensitivity and specificity of the SP were 0.67 and 0.52 respectively. When the first blood pressure measurement was high in a patient with probable hypertension (diastolic pressure 105-115 mmHg) SP correlated well with ABM. When the first blood pressure measured was relatively low (diastolic pressure 95-105 mmHg) correlation was also low.

Conclusion

The difference in blood pressure measured by the physisian in his office compared with measurement at home (‘white coat effect’) was observed in this study also. The results support the advice of the DCGP to check the blood pressure more often in hypertensive patients with low than in those with high initial diastolic values.

Samenvatting

Doel

Vergelijken van de in de standaard van het Nederlands Huisartsen Genootschap (NHG) beschreven procedure voor het stellen van de diagnose ‘hypertensie’ met de resultaten van ambulante bloeddrukmeting.

Opzet

Prospectief diagnostisch onderzoek.

Plaats

Huisartspraktijken (n = 17) in Midden- en Zuid-Limburg.

Methoden

Van 102 patiënten bij wie mogelijk hypertensie bestond, vielen er 8 om uiteenlopende redenen uit. Bij de overige patiënten werd de diagnostische procedure van de NHG-standaard ‘Hypertensie’ gevolgd. Daarnaast werd bij hen, als referentiemeting, een indirecte, ambulante 24-uursmeting verricht.

Resultaten

De overeenstemming tussen beide meetmethoden was matig (r = 0,51). Metingen volgens de NHG-standaard vielen doorgaans hoger uit. Sensitiviteit en specificiteit van de NHG-standaard-metingen waren 0,67 en 0,52. Met betrekking tot de klinische beslissing hypertensie of normotensie stemde de NHG-procedure bij hoge uitgangsmeting (diastolische bloeddruk tussen 105 en 115 mmHg) aanzienlijk beter overeen met de ambulante meting dan bij lage uitgangsmeting (diastolische bloeddruk tussen 95 en 105 mmHg).

Conclusie

Het verschil tussen tijdens het spreekuur en thuis gemeten bloeddruk (‘witte-jaseffect’) wordt ook in de huisartspraktijk gevonden. De resultaten van dit onderzoek ondersteunen de in de NHG-standaard geadviseerde verschillende procedures bij ‘hoge’ en ‘lage’ uitgangswaarde.