Samenvatting
Doel
Kritisch beschouwen van richtlijnen voor behandeling van hyperbilirubinemie bij gezonde, voldragen pasgeborenen, op grond van literatuurgegevens over de gevolgen van hyperbilirubinemie op de latere ontwikkeling.
Opzet
Systematisch literatuuronderzoek.
Plaats
Groningen.
Methode
Door elektronische en handmatige literatuurontsluiting volgens gepubliceerde richtlijnen werden gegevens verzameld over de relatie tussen de hoogste totale serumbilirubineconcentratie (TSB) van gezonde voldragen pasgeborenen in de 1e levensweek en hun latere ontwikkeling.
Resultaten
In één groot onderzoek, het ‘Collaborative perinatal project’ (CPP) werd een statistisch significant negatief verband aangetoond tussen een verhoogd TSB in de 1e levensweek en de Bayley-ontwikkelingsscore op de leeftijd van 8 maanden, het intelligentiequotiënt (IQ) op de leeftijd van 4 jaar en niet nader gespecificeerde neurologische afwijkingen op de leeftijd van 7-8 jaar. In de oorspronkelijke analysen van het CPP was niet gecorrigeerd voor storende variabelen. In andere onderzoeken, met aanzienlijk minder patiënten, werden andere resultaten gevonden.
Bij heranalyse van de CPP-gegevens was geen relatie tussen het TSB in de 1e levensweek en de latere ontwikkeling meer aantoonbaar. Op de leeftijd van 6 jaar werden geen significante verschillen gevonden ten aanzien van IQ, gehoor en neurologische afwijkingen tussen kinderen die als pasgeborene, vanwege een hyperbilirubinemie, wel of niet met fototherapie behandeld waren.
Conclusie
Behandeling van icterus bij gezonde voldragen pasgeborenen is pas geïndiceerd bij hogere bilirubinewaarden dan tot nu toe is aanbevolen.
Reacties