Samenvatting
Doel
Meer inzicht krijgen in de huidige surveillance en behandeling van patiënten met een barrettslokdarm met het oog op de ontwikkeling van nieuwe richtlijnen.
Opzet
Enquête.
Methode
In 2004 werd een vragenlijst verspreid onder 337 arts-endoscopisten die waren ingeschreven bij de Nederlandse Vereniging voor Gastro-enterologie. In de vragenlijst werden verschillende aspecten van de surveillance en de behandeling van patiënten met een barrettslokdarm geïnventariseerd.
Resultaten
Van de 289 respondenten (86) verrichtte 96 surveillance of liet deze verrichten bij tenminste een deel van hun patiënten met een barrettslokdarm. In totaal voerden 258 respondenten (89) zelf surveillance uit. Een endoscopische aanwijzing voor een barrettslokdarm is voor 31 van de respondenten, ongeacht de uitslag van het pathologisch onderzoek, voldoende om barrettsurveillance aan te bieden. 75 hanteert een leeftijdsgrens voor barrettsurveillance. De mediaan gehanteerde leeftijdsgrens is 75 jaar (interkwartielafstand: 70-75) en 46 van de behandelaars beperkt zich tot patiënten die op basis van leeftijd en comorbiditeit een slokdarmresectie kunnen ondergaan. De keuze van het beleid bij vroege neoplasie, chirurgisch of endoscopisch, hangt behalve van de histologische diagnose ook af van de leeftijd en de comorbiditeit van de patiënt.
Conclusie
Barrettsurveillance werd breed gedragen in Nederland en over het algemeen uitgevoerd volgens de internationale richtlijnen. De mogelijkheden om patiënten met hooggradige dysplasie of intramucosaal carcinoom van de slokdarm endoscopisch te behandelen en om externe adviesorganen te raadplegen werden nog onvoldoende benut.
Ned Tijdschr Geneeskd. 2007;151:1879-84
Reacties