Inleiding
Hoewel de leer van Hahnemann in ons land vele aanhangers telt, blijft het een omstreden discipline. De ‘orthodoxe’ geneeskunde huldigt de regel dat een nieuw geneesmiddel of een nieuwe behandelingsmethode slechts geaccepteerd kan worden als de werkzaamheid redelijkerwijze is aangetoond. Dat houdt meestal in dat een gerandomiseerd onderzoek is verricht waarin de nieuwe therapie onder een aantal strikte voorwaarden is vergeleken met een gangbare behandeling waarvan de werkzaamheid vaststaat.1
Homeopathische geneesmiddelen hebben in de visie van de orthodoxe arts twee ernstige tekortkomingen: in de hoogste potenties is de kans op de aanwezigheid van een farmacologisch actief molecuul in de voorgeschreven dagdosering nagenoeg afwezig en het werkingsmechanisme onttrekt zich aan een redelijke beoordeling. Dit laatste geldt echter evenzeer voor vele reguliere geneesmiddelen.23 De politieke druk op het vrij verstrekken van homeopathische geneesmiddelen binnen het kader van een nationale gezondheidszorg of ziektekostenverzekering is allerwegen erg groot. Terwijl de…
Artikelinformatie
Citeer dit artikel als
Reacties