Dames en Heren,
De oudere patiënt met een heupfractuur vormt een toenemende uitdaging voor de traumazorg in Nederland. Heupfracturen bij ouderen gaan gepaard met een hoge mortaliteit, hoge morbiditeit en hoge kosten.1 Door de toenemende vergrijzing is de piekincidentie nog niet bereikt. Aan de hand van 3 casussen willen wij de meerwaarde van een multidisciplinaire benadering en concentratie van zorg illustreren voor de oudere patiënt met een heupfractuur.
Patiënt A, een 91-jarige vrouw, was gevallen tijdens het boodschappen doen. De huisarts wilde een heupfractuur uitsluiten en stuurde haar dezelfde dag in naar ziekenhuis A, een level 2-traumacentrum zonder multidisciplinaire geriatrische traumazorg. Ze woonde zelfstandig en liep zonder hulpmiddelen; ze kreeg enkele malen per week thuishulp. De voorgeschiedenis vermeldde hypercholesterolemie, stabiele angina pectoris en hypertensie. Ze gebruikte hiervoor amlodipine, losartan, simvastatine en triamtereen/hydrochloorthiazide.
In het ziekenhuis werd de diagnose ‘gedislokeerde collum-femorisfractuur’ gesteld. Vóór opname werd met patiënte op de SEH…
Reacties