Stel, u loopt door een bos. Plots komt u aan op een open plek, waar u het Nederlands Tijdschrift voor Geneeskunde ziet liggen. Daarnaast staat een toverfee die op het punt staat het Tijdschrift in een levend wezen te veranderen. Wie komt daaruit te voorschijn? Zo ongeveer luidde de vraag die een onderzoeksbureau in opdracht van de hoofdredactie een jaar of tien geleden voorlegde aan een groep studenten. Over het antwoord werden die het vrij snel eens: een oudere heer in driedelig grijs. Die kenschets was niet onverwacht en ook niet onwelgevallig: het Tijdschrift streeft immers naar diepgang en volgt niet de waan van de dag. Toch heeft de hoofdredactie geprobeerd om in de jaren daarna nieuwe generaties artsen met het Tijdschrift van dienst te zijn, onder meer door het scheppen van nieuwe rubrieken, het rijkelijk opnemen van kleurenillustraties en verklarende schema’s en – niet te vergeten – het oprichten…
Artikelinformatie
Reacties