Zie ook het artikel op bl. 1885.
Het Nederlandse beleid voor meticillineresistente Staphylococcus aureus (MRSA) is internationaal bekend: patiënten bij wie kolonisatie of infectie met MRSA wordt vermoed, worden geïsoleerd, totdat zij vrij blijken van deze bacterie. Bij bewezen verspreiding worden afdelingen tijdelijk gesloten om zo verdere verspreiding tegen te gaan. Er is een parallel met onze strijd tegen het water: als wij het MRSA-beleid opgeven, zullen wij overspoeld worden met MRSA. In Engeland is in het begin van de jaren negentig van de vorige eeuw iedere poging om MRSA buiten te houden opgegeven, wat resulteerde in een prevalentiestijging van 1-2 naar meer dan 40 binnen 10 jaar (www.hpa.org.uk/infections/topics_az/staphylo/lab_data_staphyl.htm). Een watersnoodramp is een evident probleem. Geldt dat voor MRSA ook?
Een meta-analyse uit 2003 beschreef alle studies waarin de sterfte door een MRSA-bacteriëmie werd vergeleken met die door een bacteriëmie met meticillinegevoelige S. aureus. De MRSA-bacteriëmie leverde een relatief…
Artikelinformatie
Citeer dit artikel als
Reacties