Ziekenhuisinfecties met methicilline-resistente Staphylococcus aureus (MRSA) brengen hoge mortaliteit en kosten met zich mee.1,2 Om deze redenen is het belangrijk MRSA-infecties zoveel mogelijk te voorkomen. In 2008 werd 0,7% van alle S. aureus-bacteriëmieën in Nederlandse ziekenhuizen veroorzaakt door MRSA (bron: RIVM. European Antimicrobial Resistance Surveillance System: http://www.rivm.nl/earss/database). De belangrijkste oorzaak voor deze lage prevalentie is het MRSA-beleid (ook wel ‘search and destroy’ genoemd), dat in de Nederlandse ziekenhuizen in de huidige vorm sinds 1988 wordt toegepast (tabel 1).3 Bij dit beleid worden MRSA-dragers actief opgespoord en behandeld en patiënten bij wie men MRSA-dragerschap vermoedt, in isolatie verpleegd totdat MRSA is uitgesloten. De maatregelen zijn destijds gebaseerd op twee epidemiologische kenmerken: MRSA-dragerschap bij gezonde mensen is verwaarloosbaar en de belangrijkste risicofactor voor MRSA-dragerschap is opname in een buitenlands ziekenhuis.
Hoewel dit beleid effectief is, vraagt het veel inspanning van medewerkers in de gezondheidszorg en gaat het…
Reacties