Het Nederlandse MRSA-beleid doet meer kwaad dan goed

Klinische praktijk
J. van Beijnum
P.A. Woerdeman
C.A.F. Tulleken
Citeer dit artikel als
Ned Tijdschr Geneeskd. 2006;150:1885
Abstract

Zie ook het artikel op bl. 1884.

Antibioticaresistentie is een groeiend probleem bij de behandeling van al dan niet ernstig zieke patiënten. Verschillende maatregelen om verdere resistentieontwikkeling tegen te gaan worden nu in ziekenhuizen toegepast. Naast het verantwoord gebruik van antibiotica wordt er bij meticillineresistente Staphylococcus aureus (MRSA) ook een zeer strikt screenings- en isolatiebeleid gevoerd, het zogenaamde zoek-en-vernietig(‘search and destroy’)-beleid, dat de transmissie van MRSA zou moeten tegengaan.

Hoewel meerdere onderzoeksgroepen een gunstig effect van een strikt isoleerbeleid rapporteren, wordt in een systematische review geen enkele goed uitgevoerde studie gevonden waarmee de effectiviteit van het isoleren van MRSA-positieve patiënten wordt bewezen.1 Dit systematische overzicht van verschillende studies beschrijft hoofdzakelijk retrospectieve onderzoeken, waarin adequate statistische analyses ontbreken. De geanalyseerde studies werden namelijk in het algemeen uitgevoerd na een infectie-uitbraak.

Hiertegenover staat een belangrijk onderzoek in 2 Britse ziekenhuizen, dat uitwees dat het isoleren van MRSA-positieve patiënten op de…

Auteursinformatie

Universitair Medisch Centrum Utrecht, afd. Neurochirurgie, Postbus 85.500, 3508 GA Utrecht.

Mw.J.van Beijnum en hr.P.A.Woerdeman, assistent-geneeskundigen; hr.prof.dr.C.A.F.Tulleken, neurochirurg.

Contact mw.J.van Beijnum (j.vanbeijnum@umcutrecht.nl)

Heb je nog vragen na het lezen van dit artikel?
Check onze AI-tool en verbaas je over de antwoorden.
ASK NTVG

Ook interessant

Reacties