Samenvatting
Aan de hand van een casus waarin een fatale longembolie optrad als complicatie van het maligne neurolepticasyndroom (MNS) wordt de mogelijke rol besproken van volledige antistollingsbehandeling bij dit ziektebeeld. Het syndroom gaat gepaard met een aantal risicofactoren voor het ontstaan van trombo-embolische complicaties, te weten: langdurige immobiliteit; ernstige rigiditeit, waardoor een vertraging optreedt van de bloedstroom door het diep veneuze systeem; hypovolemie, waardoor de viscositeit van het bloed is toegenomen en de stolling wordt geactiveerd bij een eventuele rabdomyolyse. Bij een literatuuranalyse van 115 gevallen van MNS bleek bij 3 van de in totaal 13 overleden patiënten (23) een longembolie de doodsoorzaak te zijn. De beschreven casus, geplaatst in het kader van de gegevens van de literatuurstudie en de genoemde theoretische beschouwingen, is voor ons aanleiding om volledige antistollingsbehandeling te overwegen als aanvullende behandeling bij patiënten met MNS.
Reacties