Het maligne neurolepticasyndroom bij gebruik van risperidon

Klinische praktijk
A.A.J. Gerritsen
A.P. de Jonghe-Rouleau
L.H. Stienstra-Liem
Citeer dit artikel als
Ned Tijdschr Geneeskd. 2004;148:1801-4
Abstract

Dames en Heren,

Het maligne neurolepticasyndroom (MNS) is een van de beruchtste complicaties van antipsychotica. Het syndroom wordt gekenmerkt door een vrij plotseling optreden van ernstige rigiditeit, gepaard gaande met hyperthermie en met, door algemene rabdomyolyse veroorzaakte, acute nierinsufficiëntie. Daarnaast is er sprake van bewustzijnsveranderingen en ontregeling van het autonome zenuwstelsel. Over het algemeen treedt de bijwerking op binnen enkele dagen of weken na het begin van de behandeling met het antipsychoticum of na dosisverandering. Het MNS is dosisonafhankelijk en bij bloedonderzoek kunnen, naast verhoogde activiteit van het enzym creatinekinase (CK), leukocytose en nierfunctiestoornis gevonden worden. Ongeveer 20 van de patiënten met het MNS overlijdt indien dit syndroom niet tijdig wordt herkend.1-3 De doodsoorzaak is meestal de nierinsufficiëntie met tachycardie en hyperthermie.3 4

De behandeling van een patiënt met het MNS bestaat allereerst uit het staken van de toediening van het antipsychoticum, herstel van de water- en zouthuishouding…

Auteursinformatie

Stichting Ouderenzorg Velsen, locatie Velserduin, Centrum voor Verpleeghuiszorg, Nicolaas Beetslaan 4, 1985 HH Driehuis.

Hr.A.A.J.Gerritsen, mw.A.P.de Jonghe-Rouleau en mw.L.H.Stienstra-Liem, verpleeghuisartsen.

Contact hr.A.A.J.Gerritsen

Heb je nog vragen na het lezen van dit artikel?
Check onze AI-tool en verbaas je over de antwoorden.
ASK NTVG

Ook interessant

Reacties