Het klinisch sportspreekuur, de eerste ervaringen

To review the first year of the outpatient sports clinic in Utrecht University Hospital (AZU), and to demonstrate the feasibility of such a sports clinic.

Design

Retrospective study (period: April 1993-March 1994).

Setting

University Hospital Utrecht, the Netherlands.

Methods

The patients attended the sports clinic either on referal or on their own initiative. The specialist directly entered the patients‘ data onto a registration form.

Results

Over a period of one year 461 consultations where given to 271 patients. The patients‘ average age was 31 years. The commonest sports were soccer, running and tennis. The lower limb was the commonest site of injury (79) and overuse injuries predominated. For 57 of the patients therapy was instituted, which consisted in 67 of the cases of physiotherapy and in 13 of operative intervention.

Conclusion

The outpatient sports clinic appears to be visited in particular by senior athletes with chronic complaints caused by surmenage injuries or with residual complaints following acute injuries. Future intramural sports medicine will have to deal not only with treatment of injuries as presented at the sports clinic, but also with prevention of chronic complaints resulting from acute injuries in this group of athletes.

Samenvatting

Doel

Beschrijven van patiënten en blessures die werden gezien tijdens het 1e jaar van het sportblessurespreekuur in het Academisch Ziekenhuis Utrecht en het geven van een indruk van de waarde van een dergelijk spreekuur.

Opzet

Retrospectief (periode: april 1993-maart 1994).

Plaats

Academisch Ziekenhuis Utrecht.

Methoden

De patiënten bezochten het sportletselspreekuur na verwijzing of op eigen initiatief. De behandelaar noteerde de gegevens per patiënt direct op een registratieformulier.

Resultaten

In de periode van een jaar werden 461 consulten verricht bij 271 patiënten die het sportblessurespreekuur bezochten (12 van hen beoefenden geen sport). De gemiddelde leeftijd van de bezoekers was 31 jaar. De meest voorkomende sporten waren voetbal, hardlopen en tennis. De belangrijkste blessureplaats vormden de onderste extremiteiten (79), waarbij het vooral overbelastingsblessures betrof. Bij 57 van de bezoekers werd een behandeling ingezet, met name fysiotherapie (67) en een operatieve verrichting (13).

Conclusie

Vooral oudere sporters met chronische klachten ten gevolge van overbelasting of posttraumatische restklachten meldden zich op het sportletselspreekuur. Intramurale sportgeneeskunde zal zich in de toekomst dan ook niet alleen bezig dienen te houden met de behandeling van de op het sportletselspreekuur gemelde blessures, doch ook met de preventie van chronische klachten als gevolg van acute blessures bij deze groep sporters.