Ernstige, lichamelijke ziekten gaan dikwijls gepaard met een delirium. Het delirium is een organisch-psychiatrische stoornis ten gevolge van het falen van het metabolisme in de hersenen. Dit ziektebeeld komt niet zelfstandig voor, maar is steeds het gevolg van een lichamelijke ziekte. In verband met het ontstaan ervan worden vele neurotransmitters genoemd, maar omdat over de pathofysiologie niets feitelijks bekend is, gaan we hier niet verder op in. Het delirium wordt gekenmerkt door stoornissen van het bewustzijn, de cognitieve functies en van de psychomotoriek.1 De gedragsproblemen waarmee het delirium ook gepaard gaat, bemoeilijken dikwijls de noodzakelijke somatische behandeling. Het delirium wordt vaak niet onderkend en dit kan er dan toe leiden dat het medische personeel zich ergert aan die lastige en niet-meewerkende patiënt met, als gevolg ervan, een onjuiste aanpak.2 Daarom is het van wezenlijk belang het delirium te herkennen als een ernstig symptoom van een lichamelijke aandoening. In…
Het delirium in het algemene ziekenhuis
Citeer dit artikel als
Ned Tijdschr Geneeskd. 1988;132:617-20
Aanvaard op
Ned Tijdschr Geneeskd. 1988;132:617-20
Vakgebied
Reacties