Het beloop van recidiverende urineweginfecties bij niet-zwangere vrouwen in de fertiele levensfase, de gevolgen voor het dagelijks leven en de opvattingen van patiënten

To investigate the natural history of recurrent urinary tract infections in women of childbearing age and to gain insight into their consequences and the ideas of the patients.

Design

Historical cohort-study and interviews with patients.

Method

All non-pregnant women in the age-range 15-49 years who had had ≥ 2 urinary tract infections in one year in the period 1990-1994 were selected with the aid of the ‘Continuous morbidity registration’ (CMR) from four general practices in Nijmegen, the Netherlands. The patients’ files were used for supplementary information. The risk of recurrence was calculated by the Kaplan-Meier method. Patients between the ages of 15 and 35 who had had ≥ 2 urinary tract infections in one year in the period 2002-2003 were interviewed.

Results

Of the 115 women in the CMR-study group, 70 (61) were younger than 30 years. The median duration of follow-up was 10.0 years. The risk of a new recurrence within one year was 56; the chance of remaining free of recurrences for two years was 33. The 115 patients underwent a total of 630 urinary tract infections during the study period; an antibiotic was prescribed every time. 2 of the 115 patients developed pyelitis/pyelonephritis. An underlying abnormality was found in one of the 12 patients that were referred. Of the 21 women that were interviewed, 8 (38) stayed away from school or work during the infection, depending on the symptoms. Of the 18 women that were sexually active, 13 (72) did not want to have sex during the infection. 10 of the 21 women (48) were concerned about possible complications. A decreased resistance, cold on the bladder, stress, menstruation and improper vaginal hygiene were most frequently mentioned by the women as the cause of the urinary tract infections. When women with recurrent urinary tract infections consult a general practitioner, the latter can discuss their unjustified concerns and attributions.

Ned Tijdschr Geneeskd 2005;149:1048-51

Samenvatting

Doel

Het onderzoeken van het beloop van recidiverende urineweginfecties bij vrouwen in de fertiele levensfase en het verkrijgen van inzicht in de gevolgen ervan en in de opvattingen van patiënten.

Opzet

Historisch cohortonderzoek en interviews met patiënten.

Methode

Met behulp van gegevens van de ‘Continue morbiditeitsregistratie’ (CMR) in 4 huisartspraktijken in Nijmegen werden alle niet-zwangere vrouwen in de leeftijd van 15-49 jaar geselecteerd die in de periode 1990-1994 ≥ 2 urineweginfecties in 1 jaar doormaakten. De patiëntendossiers werden gebruikt voor aanvullende informatie. De recidiefkans werd berekend met de Kaplan-Meier-methode. Er werd een interview afgenomen bij patiënten die 15-35 jaar oud waren en in de periode 2002-2003 ≥ 2 urineweginfecties in 1 jaar hadden gehad.

Resultaten

Van de 115 vrouwen in de CMR-onderzoeksgroep waren er 70 (61) jonger dan 30 jaar. De mediane volgduur was 10,0 jaar. De kans op een nieuw recidief binnen 1 jaar was 56; de kans om 2 jaar vrij van recidieven te blijven was 33. De 115 patiënten maakten in totaal tijdens de onderzoeksperiode 630 urineweginfecties door; alle keren was een antibioticum voorgeschreven. Bij 2 van de 115 patiënten was een pyelitis/pyelonefritis ontstaan. Bij 1 van de 12 verwezen patiënten was een onderliggende afwijking vastgesteld. Van de 21 geïnterviewde vrouwen bleven 8 (38) tijdens de infectie weg van school of werk, afhankelijk van de klachten. Van de 18 vrouwen die seksueel actief waren, wilden 13 (72) geen seksuele gemeenschap hebben tijdens de infectie. Van de 21 vrouwen maakten 10 (48) zich zorgen over mogelijke complicaties. Een verminderde weerstand, kou op de blaas, stress, menstruatie en een verkeerde lokale hygiëne werden het meest door de vrouwen als oorzaak van de blaasontstekingen genoemd. Als vrouwen met recidiverende urineweginfecties de huisarts consulteren, kan deze onterechte zorgen en attributies ter sprake brengen.

Ned Tijdschr Geneeskd 2005;149:1048-51